Griekenland

Hoe zal de gisteren afgetreden Griekse premier Alexis Tsipras de geschiedenis in gaan? Als redder van Griekenland – dat zich aan de rand van de financiële afgrond bevond? En daarmee ook van de EU die een Grexit bespaard bleef?
Of als een knecht van de internationale instituties die in weerwil van zijn verkiezingsbeloften toch instemde met draconische bezuinigingen? Zondag verloor Tsipras de verkiezingen. Politiek gezien lijkt alles weer bij het oude nu de conservatief-rechtse partij Nieuwe Democratie de absolute meerderheid heeft veroverd in het Griekse parlement. Nieuwe Democratie is eigenlijk oude democratie, het establishment van vóór de crisis. De partij is verantwoordelijk voor het creatief boekhouden waarmee Griekenland de monetaire unie van de EU werd ingerommeld.
Met beloftes van belastingverlagingen, onder meer van de omhooggeschoten btw, herwon de nieuwe premier Kyriakos Mitsotakis het vertrouwen. Gepensioneerden en de middenklasse die tientallen procenten aan koopkracht moesten inleveren, wendden zich af van redder/verrader Tsipras die niettemin met zijn linkse coalitie Syriza dertig procent van de stemmen kreeg.
Tsipras wist dat hij afgerekend zou worden op het schenden van kiezersbeloften die niet vielen waar te maken. Maar hij liep niet weg, zoals zijn aanvankelijke medestrijder Yanis Varoufakis die met een nieuw opgerichte partij geen indruk maakt. Met de ijdele hoop van deze machtswisseling is Griekenland echter nog lang niet uit het moeras getrokken. De enige zekerheid lijkt een toekomst van wisselende regeringen.

HMC, Commentaar, 9 juli 2019

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Internationaal