Een loser met drie glimmende bekers

Het verschil tussen winnaar en verliezer is soms flinterdun. Binnen klinkt eerder op de avond nog een klaterend applaus. Tijdens de prijsuitreiking op de jaarlijkse ledenvergadering mag ik drie bekers in ontvangst nemen.
Na afloop zoek ik ongemakkelijk mijn weg op de donkere parkeerplaats naar mijn auto, met de drie trofeeën, een flesje water en mijn iPad tegen mijn lichaam geklemd. Ik struikel bijna, wat is het toch eenzaam aan de top.
Een voor een zet ik de voorwerpen op het dak: de drie bekers, het flesje water en de iPad. Haal de sleutel uit mijn broekzak, open het portier en deponeer de daklading voorzichtig op de achterbank. Ik kom echter thuis zonder iPad. Op het dak laten liggen en weggereden, het zal toch niet? Waarschijnlijk wel. Daar sta je dan, als loser met drie glimmende bekers. Ik raadpleeg de volgende dag de digitale detective van meneer Apple, maar die zegt dat de iPad offline en onvindbaar is en vermoedelijk stuk.
Herkenbaar verhaal. Een pot met snoep die een lange rit wonderwel blijft staan. Een filmcamera die een rit in Cuba niet overleeft. Een triomfantelijke collega die zijn tablet terugvindt op het dak, dankzij een magneet in de dure hoes van het apparaat. ,,Daar heb ik toen nog een vrolijke column over geschreven. Moet jij ook maar doen”, zegt hij met een gemene grijns.

De Gooi- en Eemlander, In 60 seconden, 13 oktober 2018

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Dagelijks Leven