Klimaatvonnis

Het hoger beroep van het kabinet tegen het opzienbarende klimaatvonnis van juni komt niet onverwacht. De uitspraak in de door Urgenda aangespannen zaak is opmerkelijk. Reikt de zorgplicht van de overheid inderdaad zover dat de staat gedwongen kan worden om meer te doen om de uitstoot van CO{-2} een halt toe te roepen? Hiermee gaat de rechter op de stoel van de politiek zitten en hieraan kleeft een principieel aspect. Is het werkelijk aan de rechter om te oordelen of er sprake is van falend beleid, waardoor burgers gevaar lopen? Als het antwoord ‘ja’ is (en in beroep blijft), dan is een ingreep vande rechter gepast.
Het vonnis is bejubeld in de milieuwereld, maar stuit in juridische kringen op grote scepsis, zodanig dat niet wordt uitgesloten dat de landsadvocaat minder gas heeft gegeven en bewust heeft nagelaten gaten in de eisen van Urgenda te schieten. In die theorie komt de staat zo’n vonnis wel goed uit. Aanpak van klimaatbedreigingen zullen offers vergen van bedrijven en bevolking. De overheid kan zich daarbij dan beroepen op het vonnis.
Toetsing door een hogere rechtbank is ook daarom gewenst. Dat het vonnis ondertussen geen opschortende werking heeft, is positief. Aan milieumaatregelen hangt een prijskaartje, de prijs van het niet stoppen van het plunderen van de planeet zal echter veel hoger zijn.

HMC, Zwart-wit, 2 september 2015

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Duurzaam